zondag 10 maart 2013

Lotta voor Lilith

Lang geleden won ik bij haar een heel mooi stofje. Een licht katoentje, mooi van kleur, ik was er heel blij mee. Het kwam terecht in m'n stoffenkast, en raakte daarna - ik geef het toe met schaamrood op de wangen - een beetje vergeten. Een beetje, zoals in ik vergat er vorige zomer een rokje voor Lilith van te maken.

Toen ik het een tijdje terug weer tegenkwam, in een poging wat orde in die stoffenkast te scheppen, sloeg de schrik me even om het hart. 30 cm! En daar moest dus een rokje uit. Een a-lijntje, een rimpelrokje, verschillende opties passeerden, maar uiteindelijk werd het een Lotta.


Ik moest er een klein beetje aan foefelen, omdat ik de voorgeschreven zeven stukken niet meer uit de stof kreeg. Ik verbreedde het stuk dus een klein beetje, en zo lukte het toch nog. Oef! Een tailleband kreeg ik er niet meer uit, maar onze meid wil toch het liefst boordstof, zo kan ze de rok gemakkelijk zelf aan en af krijgen, en dat is voor zo'n kleuter natuurlijk van levensgroot belang op school.


En nog meer oef: in tegenstelling tot een paar vorige creaties, wil ze dit wel weer aan. Het rokje doorstond de danstest met glans ("het wiebelt, mama!"), en dus verdwijnt dit gelukkig niet naar ergens achteraan in de kast. 

Al heeft het feit dat er een roze t-shirt op past, en dat er voor de gelegenheid 2 roze vlinders in haar krullen mochten, daar misschien ook mee te maken. 





zondag 3 maart 2013

"Ben ik nu een prinses, mama?"

Jullie zitten hoogstwaarschijnlijk niet te wachten op advies van mijnentwege, maar ik geef het jullie toch. Zomaar, gratis ende voor niets. Ga nooit met een driejarige, rozeminnende, meid naar een stoffenwinkel, en al zeker niet als ze daar ook allerlei tule en dergelijke verkopen. Het resultaat van zo'n onderneming laat zich raden...


Lilith zag een grote rol roze tule met glittertjes, en haar ogen veranderden naar een soort onweerstaanbare puppystand. Ik deed nog een poging hoor, "nee, Lilith, ik heb geen zin om die stof te kopen", maar toen  veranderde ze van een lief, vragend puppy'tje naar een weerspannige kleuter, compleet met gestamp van de voeten en al. En toen Meneer Piepow ook nog zijn duit in 't zakje deed, zo van "ach, zo'n prinsessenrokje heb je toch snel gemaakt", tja, toen had ze gewonnen natuurlijk. Even later wandelden we buiten met 30cm roze tule en 30cm roze katoen, en met daarnaast een stukje roze boordstof was de klus inderdaad snel geklaard.

En content dat ze is! Met haar toverstokje erbij, voelt ze zich een echte prinses, en toen ik bevestigde dat ze dat nu inderdaad is, blonken haar oogjes op zo'n manier dat ik het allang niet meer erg vind dat ik toegaf aan die roze tule.

Dat ze haar toverstokje soms verwart met een bezem, en een prinses met een heks, dat neem ik er dan maar bij.


Poseren lukt niet altijd goed, maar ze deed toch haar best!

 
En mag ik jullie nog een technisch vraagje stellen? Ik besloot een rolzoompje onderaan de tule te maken, maar om de een of andere reden liep dat echt niet. Maar écht niet. De rolzoom lost, al van in het begin, en hoe langer hoe meer. Hoe werken jullie tule af? Alle tips welkom!