dinsdag 26 augustus 2014

Nog meer slaapwarmte

Ik had het kunnen weten, natuurlijk.

Nadat na Bientje ook Kaatje haar eigen dekentje had gekregen, rommelde het nogal in Liliths poppenhuishouden. Twee poppen konden nu heerlijk zacht en warm slapen, maar twee andere, armzalige kleine poppenmeisjes moesten het nog zonder stellen.
Lilith bemoederde en bemiddelde, liet haar poppen afwisselend slapen, maar echt rustig werd het niet in haar drukke gezinnetje. En dus waren ze daar plots opnieuw, de puppy-oogjes. Of ik niet, toevallig, nog een paar zo'n zachte stofjes had? En dan ook van die "hardere stofjes" die daarbij passen? En of wij dan niet nog eens zo samen een paar dekentjes konden maken voor Eva en Fientje?

Bon. Zoiets kon ik natuurlijk niet weigeren. Ik dook in mijn kast, diepte nog wat resten op, liet Lilith naar hartelust kiezen en combineren en we konden weer aan de slag.


Oef, rust hersteld.
U ziet Bientje en Kaatje onder hun dekentjes, maar nu in gezelschap van hun poppenzusjes Eva (restjes van een kussen en van dezelfde pyama als Kaatjes hartjesstof) en Fientje (stof van de binnenkant van mijn agenda en bruine fleece van een jasje dat ik lang geleden voor Lilith maakte).

Niet te geloven hoe blij Lilith ermee is. Ze kan nu naar hartelust verder moederen, en hoeft zich geen zorgen te maken over geruzie.

*tot ze doorkrijgt dat Bientje de enige is die een slaapzak heeft, ooit gekregen van de Sint*

Ik ben vooral blij dat ik eens wat van mijn restjes gebruik. Ik gooi ze nooit weg, maar gebruik ze ook zelden. Eindelijk wat opgebruikt!
Waarvoor gebruiken jullie reststukken?

woensdag 20 augustus 2014

Puppy-oogjes

Ik weet niet hoe dat bij jullie is, maar puppy-oogjes, ik kan daar vaak maar moeilijk aan weerstaan. Als het is omdat ze voor de zoveelste keer een snoepje wil, dan lukt dat nog wel, maar toen ze voor de ik-weeet-niet-hoeveelste keer naast mijn naaimachine stond met de vraag of ze dat ook eens mocht proberen, begeleid door haar schattigste puppy-oogjes, kon ik niet meer weigeren.

Maar wat doe je met een bijna-vijfjarige die wil naaien? Veel mogelijkheden zijn er niet. Een kussensloop was een optie geweest, maar aangezien ik die binnenkort als verrassing voor haar wil maken, viel dat al weg. Een poppendeken, dus!

Ik maakte lang geleden een deken voor haar. Minder lang geleden maakte ik van de resten een identieke deken voor haar Bientje. Blij dat ze daarmee was! En dus maakte ik samen met haar een even groot exemplaar, deze keer voor Kaatje.


De stofjes koos ze zelf, resten van een winterpyama en van het tuniekje dat ik voor haar tweede verjaardag maakte.

Fier! Dat was ze. Hoewel ze niet veel meer deed dan speldjes aangeven en op mijn schoot zitten terwijl ik overlockte en stikte, heeft ze het in haar idee natuurlijk helemaal zelf gedaan.

En Kaatje? Die heeft nog nooit zo goed geslapen :-)


dinsdag 5 augustus 2014

Walvisshortje

Hoe graag Lilith ook kleedjes en rokjes draagt, ik doe haar ook graag op tijd en stond een shortje aan. Voor speeltuinen bv. vind ik dat veel handiger, en eigenlijk vind ik ze daarmee ook gewoon heel schattig - en tegelijk wat stoer.

Ik kocht dus ooit ergens een half metertje van een heel tof walviskatoentje, met als doel er een shortje van te maken. In de laatste les van het naaischooljaar zou ik nog vlug een patroontje overtekenen, en dan zou het vlug geklonken zijn.

Let op de "zou"... Ik ging meteen op zoek naar het patroontje dat ik vorig jaar bij Mina Dotter zag passeren. Ik vind dat echt een supershortje met een paar leuke details, en groot was dan ook mijn ontzetting toen het patroon pas vanaf maat 134 bleek te beginnen. Voor een maatje vergroten of verkleinen draai ik mijn hand niet om, een maatje of twee moet ook nog lukken, maar vier maten? 

Ik moest dus in allerijl op zoek naar een tof patroontje dat wel in maatje 110 bestond, en dat bleek nog niet zo simpel te zijn - ik stelde nogal een paar eisen, vandaar. Gelukkig vond ik nog net op tijd een patroontje dat me wel ok leek, en ik tekende het in sneltreinvaart over. 


Het werd uiteindelijk shortje nummer 118 uit de Knippie-bijlage 1/2014. Ik maakte een maatje 110, en die zit nog goed ruim - ik hoop dus dat ze hier volgende zomer nog in rondhuppelt.

Het is een modelletje met aangeknipte taille. Het is de eerste keer dat ik zoiets maak, en ik vind het best wel tof, al vind het zicht van de zakken een beetje raar, misschien - die staan nu in de tailleband ook open, maar bon, het zou vitten zijn om dat als minpunt aan te rekenen.


Verder heeft het model omgeslagen boordjes onderaan, en leuke - valse - zakflapjes achteraan.


Conclusie: een tof shortje, het staat Lilith goed en het zat relatief snel in elkaar. Volgende zomer maak ik er dus hopelijk nog een paar voor haar!