zaterdag 27 september 2014

Wat warmte en troost

Soms krijgt een mens nieuws dat de wereld doet stilstaan. Nieuws dat je soms van bij anderen hoort "maar nooit bij jezelf, toch?" Nieuws waar je kwaad en opstandig, en intens verdrietig van wordt.

Zo ook vriendin K. Haar neefje, amper vier jaar oud, werd getroffen door kanker, en dan nog in een ferm agressieve vorm. Voor het neefje en de hele familie veranderde alles. Dat van die wereld die stilstaat, dat klopt soms gewoon ook. Alleen blijft hij niet stilstaan, en verwacht hij van jou hetzelfde. Vooruit moet je, hup met de geit, en durf niet klagen.

Omdat we voelen dat K. het heel erg moeilijk heeft om te blijven gaan, om er te blijven zijn voor haar zus en de hele familie en ondertussen ook zelf gewoon rechtop te blijven, besloten we haar een klein beetje warmte en troost te sturen. We kunnen niet helpen, alleen maar machteloos toekijken, maar hopen haar op deze manier toch een gevoel van steun te geven.
Ik stelde dus voor om haar een lekker zachte deken te maken, en dat voorstel werd meteen door iedereen gedragen.



Origineel ben ik hier totaal niet. Het idee van het dekbedovertrek van bij Zeeman zag ik eerder bij Toertjes & Pateekes. Kort na die post stond ik zelf in de Zeeman, en bracht het dekbedovertrek mee, samen met een zachte fleece deken - waarom moeilijk doen als gemakkelijk ook gaat?
Hetzelfde dekbedovertrek zag ik ook al elders tot-dekentje-verwerkt verschijnen, gecombineerd met gouden paspel, en ook dat idee kopieerde ik schaamteloos (als iemand trouwens nog weet bij wie dit al verscheen, let me know, dan zet ik de link er hier nog bij).

En oef, vriendin K. is blij, héél blij, met het onverwachte cadeau. Dat het haar echt deugd doet, liet ze ons weten. En daar doen we het natuurlijk voor.


Uitdeeltijd

Nooit gedacht dat mijn boekjes zoveel aandacht zouden krijgen. De twee Engelstalige  vonden geen nieuw plekje, en verhuizen dus binnenkort naar de kringloopwinkel.

Voor de twee andere liet ik random.org zijn werk. Ik nummerde jullie reacties, en dat leverde deze resultaten op.

Voor het Japanse boekje:

De tweede reactie kwam van Khadetjes, dus Sarah, binnenkort mag jij mijn Japannertje adopteren.

Voor Maak het zelf met je naaimachine:

De eerste reactie voor dit boekje kwam van Elke Jansen.

Binnenkort misschien nog meer, want het is hier nog bijlange niet afgelopen met dat opruimen.

zaterdag 20 september 2014

Piepow houdt grote kuis

Het is hier voor de moment dozen-inpak-tijd. Over vijf weken verhuizen we, en dat hebben we geweten. Overal troepen hier bananendozen samen, gevuld met allerlei spullen die de verhuis zullen overleven. 

Maar natuurlijk is dit ook hét moment om vanalles weg te doen. We proberen van ons hart een steen te maken, en al wat we al jaren niet meer gebruiken of waarvan we weten dat het toch niet meer uit de verhuisdozen zal raken, mag weg.

Zo ook een paar boeken uit mijn prille, pre-Vlaamse-blogsters-die-toffe-boeken-schrijven, naaitijd. Ik sprokkelde hier en daar boeken bijeen, en hoewel ik ze toen, in die beginperiode, heel vaak doorbladerde en er inspiratie uithaalde, blijven ze hier nu al heel lang werkloos op hun plank staan. Tijd dus om er iemand anders blij mee te maken.


Yeah! I made it myself van Eithne Farry


101 ways to use your first sewing machine van Elizabethe Dubicki


Maak het zelf met je naaimachine van Marion Elliot


en een Japans naaiboekje dat ik nog nooit gebruikt heb en dat ik waarschijnlijk
ook nooit meer zou gebruiken.

Staat er iets tussen dat je graag wil? Laat dan gewoon hieronder iets weten, en stuur me een mailtje. Het boek komt dan jouw kant op!

maandag 1 september 2014

Sunki Dress

Oftewel Liliths back-to-school kleedje.

Ik maakte vorig jaar een kleedje voor de eerste schooldag. Lilith was (en is nog steeds) weg van het flamingokleedje, heeft het het hele schooljaar door gedragen en weet nog heel goed dat ik dat voor haar gemaakt had voor de eerste schooldag van de tweede kleuterklas. Ik kon dus niet veel anders dan voor haar weer een kleedje maken, voor alweer een eerste schooldag.


Ik twijfelde (lang!) over model en stof. Ze hield heel erg van de zwierrok van haar flamingokleedje, maar ik vind dat ze ook heel goed staat met de rechtere modellen die ik ondertussen voor haar maakte. Bovendien vond ik zo'n cirkelrok niet zo geslaagd met een kousenbroek eronder, hoewel ze wel vaak zo naar school vertrokken is, vorige winter.
Wat een geluk dat Pinterest bestaat! Ik scrolde daar wat heen en weer op mijn borden, en plots viel alles op zijn plaats. De Sunki Dress van Figgy's Patterns, die pinde en kocht ik al heel lang geleden. En ook al behoorlijk lang geleden kocht ik of FB een stofje over, met de Sunki in gedachten. Ik vond in mijn stoffenkast bovendien een bijna-perfect matchend stofje, en dus was het beslist.



Een A-lijn met versneden voorpand, zakken, overlappende schouders en een mouwtje met een klein beetje pof. Alles samen geeft dat een tof eindresultaat!


Hoewel ik tijdens het naaien nogal fel twijfelde, ben ik uiteindelijk wel content. Het enige wat ik wel zou willen aanpassen als ik het patroon nog eens bovenhaal, is dat ik de halsuitsnijding wat minder breed zou maken. Voor de rest is het gewoon een tof patroontje!

Lilith, die begon vandaag trouwens aan haar derde kleuterjaar in een nieuwe school. Ergens in oktober verhuizen wij naar onze nieuwe stek, en dus verhuisde Lilith vandaag al van school. Ze stond vanmorgen op met wat kriebeltjes in haar buik, maar deed dat heel goed, op de nieuwe speelplaats!

En ikzelf! Ik sta deze keer eens niet aan de zijlijn op de eerste schooldag, en ben daar heel blij mee. Ook ik begon vanmorgen in een nieuwe school, en had dus vanmorgen wat kriebeltjes in de buik, maar alles viel goed mee. We zijn beiden gelanceerd!