dinsdag 30 december 2014

Slaapgerief

Want Little Gentlemen moeten natuurlijk ook slapen!

De stof voor deze pyama knipte ik nog voor onze verhuis, meer dan 2 maanden geleden, dus. Helaas ontbrak me de tijd, de energie, de zin, om de delen ook nog aan elkaar te hangen, alhoewel dat eigenlijk een werkje van niets bleek te zijn.

De aapjestricot lag al een hele tijd in mijn stoffenkast. Een half metertje bleek niet genoeg voor de volledige pyama, dus combineerde ik met effen tricot in de kleur van de aapjesoren. En omdat ik dat dan weer redelijk saai vond, mocht mijn nieuwe vriend Mr. Cameo ook nog even optreden en flockte ik er een bruin aapje op.



Ik gebruikte het Baby Sweatsuit-patroon van Heidi&Finn, maar ben niet onverdeeld content. De halsopening is veel te wijd. Chance dat het een pyama is, als t-shirt zou dit niet kunnen dienen.



Ziet u trouwens die groene dingen rond zijn kousjes? Sock-ons! Wat een geweldige uitvinding! Ernest doet niet liever dan zijn kousen uittrekken, terwijl je nummer twee aandoet vliegt nummer één al door de lucht. Constant. Met de winter in 't vooruitzicht zocht ik naar een oplossing, en echt, die sock-ons, dat werkt. Hij kan het nog wel, maar het kost hem veel moeite en tijd voor het lukt dus meestal geeft hij op. Toch warme tenen dus.

Dat ik ook baby-allstars kocht, die hij zo lekker blijkt te vinden
dat hij al een gat in de zool beet, laat ik hier even buiten beschouwing...

maandag 29 december 2014

Little gentleman

December was me hier de maand wel. Maar goed. Ernestje is ondertussen al een tijdje weer thuis, en helemaal op en top de oude. Oef.
De examens en de bijhorende stress zijn ook al vervaagd tot een verre herinnering. Ook oef.
Stilletjesaan valt alles hier weer op zijn pootjes, en halen we opgelucht adem.

De energie, die kwam jammer genoeg niet zo snel terug. Ik zou voor Lilith een kleedje naaien tegen kerstavond, maar dat kwam er niet van. Gelukkig bleek ze toch vast van plan om het zuurstokroze geval dat de goedheilig man haar bracht aan te trekken, dus van verdriet om het niet-gemaakte kleedje was geen sprake.

Voor Ernest wilde ik toch wel iets speciaals. Ik haalde op het nippertje nog een effen t-shirt in de Hema, zette mijn nieuwe Cameo aan het werk, en haalde zo heel snel heel tof resultaat.


En zo werden onze gasten onthaald door een Roze Prinses en een Little Gentleman.



dinsdag 16 december 2014

Smartmat

Awel, ik ben heel nieuwsgierig. Vandaag kregen we de eerste levering van Smartmat aan de deur. Een zak vol met ingrediënten voor vier gezonde maaltijden.


Wij eten heel vaak snelsnel, koken niet gezond genoeg, en dus besloten we Smartmat eens uit te proberen. We kozen voor de Quick&Easy versie, twee eigenschappen die mij, als het koken aangaat, ten zeerste kunnen bekoren (nee, in mij zit absoluut geen keukenprinses verscholen).

Op het menu voor deze week staan:
- Texmex met twee sauzen
- Zalm met romige courgettesaus
- Pasta Carbonara
- Kip met kaasvulling en tomatensaus

Voor elk recept zit de receptenfiche erbij, dus zelfs een keukenkluns zou erin moeten slagen om deze vier gerechten tot een goed einde te brengen.

En dus ben ik benieuwd, maar echt heel benieuwd, wat dat hier de komende dagen gaat opleveren.

Verder is het ten huize Piepow vooral stress die de klok slaat. Vorige week
maandag brachten we Ernestje voor de derde keer op twee
maand tijd binnen in het ziekenhuis. RSV, peribronchitis en een net-niet-longontsteking
maakten van ons ventje een klein, ziek, gloeiend bolleke.
Ondertussen heeft hij de RSV overwonnen, maar sinds gisteren blijkt
hij er een buikgriepje bij te hebben. I.p.v. hem vandaag dus mee naar huis
te mogen nemen, mag hij nog wat langer daar blijven. 
Combineer dat met mijn examenperiode en meneer Piepow die het op het werk
ook razend druk heeft een geen verlof kan nemen, en u kunt zich misschien een
voorstelling maken van hoe het er hier aan toe gaat. Geen fraai beeld, niet?
MAAR! De laatste examens zijn verbeterd, dat buikgriepje zal hopelijk ook
snel overwonnen zijn, en dan zullen we misschien, eindelijk, eens wat kunnen
genieten van het feit dat we in ons nieuwe huis wonen. Misschien zal ik zelfs
nog eens iets naaien - want o, wat mis ik dat. 
Om optimistisch te eindigen: het kan alleen maar beter beginnen gaan!