donderdag 16 juli 2015

Monkey Bar Skirt

Laat me jullie even een situatie schetsen. Vorig jaar, de Ardennen, heet weer, een klein maar fijn speelpleintje aan de oever van ergens een klein Ardens riviertje. Dolenthousiaste Lilith die meteen naar boven klimt op een oude glijbaan. Glijbaan van metaal, in de zon, en kleine meid gekleed in - juist ja - een heel tof tricot kleedje. Resultaat: wenende Lilith met billen die de glijbaan veel te heet vonden, en weg, dat dolle enthousiasme.

Of, hoe leuk en comfortabel die tricot kleedjes ook zijn, soms is een broekje gewoon nog nét iets handiger. En toen ik kort nadien de Monkey Bar Skirt zag passeren, sloeg ik hem dan ook meteen op in mijn virtuele te-naaien-voor-komende-zomer-lijst, en ook op Pinterest natuurlijk, dat spreekt voor zich. The best of both worlds: een rokje voor mijn meisje-meisje, en een broekje eronder dat toch niemand ziet.

Op het einde van het schooljaar  vierde Lilith, samen met haar klasgenootjes, het einde van de kleutertijd met een hele dag spelen op het speelplein. Hét moment om vlug zo'n rok-met-broekje-erin te maken was aangebroken. Bij gebrek aan een maattabel maakte ik haar een maatje 5 jaar, en dat is nog redelijk ruim - en nogal aan de korte kant. Die Amerikaantjes hebben rare maten, als je 't mij vraagt. Ik knipte meteen een paar extra cm erbij aan de rok, en vind het zo toch meer ok.



Het broekje zou nog iets meer mogen aansluiten, maar dat onthoud ik wel voor de volgende keer.

Ideaal ook om tricotrestjes te verwerken, dit patroon. Heel veel stof heb je er niet voor over. Lilith was heel blij toen ze zag welke stof ik ervoor ging gebruiken - want haar lievelingstrui van drie jaar geleden, die is ze nog steeds niet vergeten.

Ik heb zo'n voorgevoel dat er hier de komende jaren telkens minimum één zulk exemplaartje in haar kast zal moeten hangen...

zaterdag 11 juli 2015

Bloemenlotta

Zoals zo vaak het geval, was ik ook bij dit patroon al véél langer fan dan je zou denken. Bij elke Lotta, voor groot of klein, die mijn blogfeed vulde, dacht ik "Ja! Dat wil ik ook maken!", alleen kwam het er dus nooit van. Iets van teveel naaiplannen voor veel te weinig tijd, het bekende liedje.

Voor de laatste naailes van het voorbije schooljaar had ik geen plannen meer, en dus nam ik ein-de-lijk dat Lottapatroon mee, vergezeld van een pareltje uit mijn stoffenkast: een bloemenstofje van In Den Beer dat ik tijdens mijn eerste naaischooljaar (vier jaar geleden dus!) kocht, toen met het idee er een A-lijnkleedje voor Lilith uit te maken. 


Uit een lap van 70cm een A-lijntje voor mijn bijna-zesjarige halen, dat lukt allang niet meer, maar voor een Lottarokje leek me dit het perfecte stofje. 

En tja, wat kan ik zeggen? Net als de vorige Compagnie M.-patronen die hier al de revue passeerden, ben ik ook hiervan weer heel content. Een fijn patroon, het past goed, de zakjes zijn echt een heel tof detail - al wist ik dat al van de twee Lotta-kleedjes die ik haar vorig jaar maakte. 



De foto's dateren al van een week of twee geleden, ondertussen zijn onze paarse bloemetjes uitgebloeid. Ik ga ze nog missen, die bloemetjes - én de bijhorende bijtjes.




En nu wil ik dus ook een Lotta voor mezelf. Allé ja, die wil ik al een tijdje, maar ik vond tot nu toe niet hét stofje dat ik wil gebruiken. In het achterjaar hopelijk meer succes!

donderdag 2 juli 2015

Ik ken een lieve juf

Die juffencadeaus, dat is zoiets waar ik mij in kan opjagen. Ik wil altijd wel iets doen, maar weet niet wat. In blogland zag u de laatste dagen al dat er geweldig veel prachtige tassen werden genaaid, maar dat zie ik niet zitten. De examen- en deliberatieperiode zit meestal redelijk vol en - let's be honest  - als ik dan wat tijd heb om te naaien, dan werk ik liever aan een van de ontelbare naaiplannen voor Lilith, Ernest of mezelf.

Ik dacht nog even aan koekjes bakken, zoals ik twee jaar geleden ook deed, maar was niet echt overtuigd. Uiteindelijk besloot ik dat het dan maar bij een mooie tekening van Lilith zou blijven - maar dat wrong een beetje. Het was pas maandagmorgen dat een toevallige post op Facebook me hét idee gaf. Simpel, maar ik vond het wel leuk, en ik wist zeker dat Lilith er ook helemaal wild van zou zijn - als echt meisjemeisje houdt ze van spiegeltjes, en wat roze letters erbij maakten het nog beter natuurlijk.


Juf Griet, dat is ook niet zomaar een juf. Lilith moest van school veranderen en kwam dus in een nieuwe klas terecht, maar juf Griet zorgde ervoor dat ons klein tenger vogeltje dit heel gemakkelijk doorstond. Een juf met precies de juiste aanpak voor onze meid, kordaat maar altijd heel rechtvaardig, die onze Lilith "uit haar kot lokte". We zagen haar op een jaar tijd veel veranderen, en nu is ze echt klaar voor dat grote eerste leerjaar dat aan de andere kant van de vakantie op haar wacht.

Het spiegeltje werd met veel enthousiasme onthaald door alle kleutertjes van Liliths klas, en juf Griet beloofde het in haar klas op te hangen. Lilith trots - en mama een beetje emo, stiekem, dat die kleine baby'tje van ons plots zo groot is...

Je kunt trouwens nog altijd stemmen op mijn kleedje
door hier te klikken!